Μορφές κατοίκησης στην Αθήνα, στα τέλη του 19ου αιώνα, Αλίκη Σπυροπούλου

Το θέμα της διδακτορικής διατριβής είναι: Μέσα από την αυτή την έρευνα ήθελα να μελετήσω κατά πόσο τα λογοτεχνικά κείμενα αποδίδουν την πόλη, τον δημόσιο, τον ιδιωτικό, αθηναϊκό χώρο του 19ου αιώνα –και κάτω από ποιους όρους– και πως μπορεί να ανασυγκροτηθεί το βίωμα του χώρου σε σχέση με την λογοτεχνία.
Διαβάζοντας κείμενα –κυρίως μυθιστορήματα και διηγήματα– των Παπαδιαμάντη, Μητσάκη, Ροΐδη, Ξενόπουλου, Σπανδωνή, Κονδυλάκη βρέθηκα αντιμέτωπη με τις διαθλάσεις και τις αντιφάσεις του λογοτεχνικού λόγου. Έτσι προσπάθησα να βρω πως διερευνώνται από θεωρητική προοπτική οι πολύπλοκες σχέσεις λογοτεχνίας και αρχιτεκτονικής.
Ο στόχος της έρευνας είναι να συγκροτήσει μια μέθοδο ανάγνωσης του αρχιτεκτονικού χώρου μέσα από τα λογοτεχνικά κείμενα, συνθέτοντας τις διαφορετικές οπτικές γωνίες του συγγραφέα, του αφηγητή και των χαρακτήρων.